ขอบ่นหน่อยครับ
อย่างแรก ที่เจ้าของบทความเขียนมานี่
ผมจะบอกว่าถูกต้องแล้ว และไม่ผิดครับ
......... แต่
สิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะพูดเสริมคือ
"พูดแบบมีสำเนียง" กับ "พูดไม่รู้เรื่อง"
เป็นของคนละอย่างกัน
สมมุติว่าคุณพูดมีสำเนียง
แต่สำเนียงคุณอยู่ในระดับที่เจ้าของภาษาฟังรู้เรื่อง
อันนี้ไม่เป็นปัญหา
แต่ ...... ถ้าคุณพูดไม่รู้เรื่อง
"การมีสำเนียง" ไม่ใช่ข้ออ้างของเหตุนั้น
และมันเป็นเรื่องจำเป็นที่คนเรียนภาษา
จะต้องฝึกพูดให้อยู่ในขอบเขตที่เจ้าของภาษาฟังคุณรู้เรื่อง
---------------------
ซึ่งกลุ่มคนที่เจ้าของบทความยกอยู่นี้
มันเป็นกลุ่มคนมีสำเนียงที่พูดกันในระดับที่เจ้าของภาษารู้เรื่องได้
เขาไม่ได้พูดถึงคนในระดับที่พูดกันไม่รู้เรื่อง
อย่างสมมุติว่าถ้าหากคนๆนั้น
ไม่สามารถพูดอยู่ในระดับที่เจ้าของภาษารู้เรื่องได้
เขาอาจถูกพูดใส่ในแนวดังต่อไปนี้ได้
แกเข้ามาอาศัยในดินแดนฉัน
แกต้องพูดภาษาฉันให้ถูกต้องสิ
แกพูดภาษาอะไรของแก
กลับไปเรียนมาใหม่ซะ
<<== มันจะมีคนจำพวกนี้อยู่ด้วย
มันไม่ใช่ทุกคนหรอกนะครับ ที่เขาจะใจดียอมๆคุณไป
---------------------
เวลาที่คุณฝึกพูด
มันถึงเป็นเรื่องสำคัญครับว่า
คุณจะต้องพยายามพูดให้ใกล้เคียงกับสำเนียงต้นตำรับให้มากที่สุด
....... หรืออย่างน้อยก็ในระดับที่เขาเข้าใจได้
ไม่ใช่การเอาสำเนียงเป็นข้ออ้าง
ว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องฝึกให้ไปถึงขั้นนั้นก็ได้ครับ